Nadat ik vrijdagavond de routewijzigingen voor krtn. 1, 2 en 3 uitgeprint en in de gids gestoken had, konden we vandaag de huidige route gaan uitproberen. De auto parkeerden we bij de kerk van Eede en met de fiets reden we vervolgens naar Sluis.
Vooraf eerst wat algemene opmerkingen over onze ervaringen vandaag. Op alle wegen en paden die ook door fietsers gebruikt mochten worden was het druk. Een mountainbiker reed dwars door een weiland met koeien. We ondervonden toch wel wat problemen met de huidige markering. En voor de statistiek: we kwamen 1 wandelaar tegen met de Grenslandpadgids en een pak printjes erin.
Dan over de route. De handwijzer was snel gevonden en we volgden van daar het schelpenpaadje: zelfs daar dachten fietsers te moeten rijden. Vanaf het 1ste bruggetje tot het trekpontje Kobus moesten we de asfaltweg delen met vele fietsers. Het pontje bracht ons zonder problemen naar de overkant. Daar konden we een blik werpen op de alternatieve route die Chris voorstelde: over de dijk die nu afgesloten is als natuurgebied. Het zou een ideale oplossing zijn. De toestemming daarvoor is er echter alleen als BUITEN het broedseizoen het trekpontje uit de vaart is. Vanaf de picknickbank hadden we een goed zicht op deze dijk èn op het verlengde ervan (in westelijke richting) dat wel toegankelijk is voor wandelaars. Tot onze verbazing zagen we aan de overkant, boven de hoofden van de nietsvermoedende fietsers een ooievaar op een nest in een lantaarnpaal zitten!
Daarna volgde een behoorlijk stuk asfalt langs een dijk die wel toegankelijk was, maar geen alternatief kon bieden door het hoge gras en ongelijke ondergrond. Maar verder zaten er genoeg aardige stukjes in. En zo bereikten we het einde van krt. 1.Voor krt. 2 zijn geen wijzigingen voorzien, tot vlak voor het dorp Heille. Een groot gedeelte van de route is rustig en onverhard. Iets eerder dan op de kaart staat aangegeven, volgt de route inmiddels een fietspad dat tot in Middelburg voert. ( Over de voorgestelde wijziging verderop in dit verhaal.)
De route op krt. 3 bestaat vrijwel geheel uit een smal en bochtig geasfalteerd fietspaadje, dat, zo bleek ons, graag gebruikt wordt door de fietsers. Doordat het uitzicht op dit moment belemmerd wordt door de hoog opgeschoten maïs, ontstaan soms gevaarlijke situaties. We waren er niet echt enthousiast over. Ook het kerkpad naar Eede was verhard.
Dan de suggesties van Chris voor de route vanaf eind krt. 2 en krt. 3. De route vanaf Middelburg langs de Oud-Geulsche Watergang is helaas afgeblazen. Dat zou betekenen dat er nu doorgelopen zou kunnen worden naar Heille en van daar naar de Elderschans en Aardenburg en verder via de Eekloosche Watergang. We gaan deze variant binnenkort verkennen.
Maar dan nu het dilemma: de Elderschans en Aardenburg zijn o.i. interessanter dan Middelburg. De wandelroute langs de Eekloosche Watergang is veel aantrekkelijker dan het asfaltpaadje door de velden. Maar èèn ding is jammer: Eede komt zo niet meer in het verhaal voor. En juist daar is een herdenkingsmonument voor de "Grensoverschrijding" van koningin Wilhelmina op 13 maart 1945, de dag waarop ze voor het eerst weer voet op Nederlandse bodem kon zetten. En dat past dan juist weer zo goed bij het Grenslandpad. Het in de alternatieve route opnemen is onmogelijk. Kiezen voor een aantrekkelijker route betekent dan dus slechts een voetnoot in de gids voor dit historische feit.
Toch kiezen wij hier liever voor de mooiere alternatieve route. Temeer daar de regionale VVV een wandelroute heeft uitgezet in deze omgeving die voldoende aandacht schenkt aan de historie: Het Smokkelpad, 25 km. Wie daar interesse in heeft, kan deze altijd nog apart volgen.
©JannieTr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten