dinsdag 18 oktober 2011

Medewerkersdag Wandelnet

    Op 29 oktober 2011 organiseert het Wandelnet (voorheen Wandelplatform LAW) haar jaarlijkse medewerkersdag in Driebergen. Alle vrijwilligers, de leden van het bestuur, aangesloten organisaties, wandeloverleggen en commissies zijn er welkom. Wij hadden gehoopt ook een uitnodiging te krijgen, maar dat gebeurde helaas niet. Waarschijnlijk stonden we niet op tijd in de vrijwilligers administratie.
Een beetje teleurgesteld waren we wel, maar omdat Henk ook een uitnodiging had voor een dagje uit met zijn koor de St. Davids Minstrels was er voor hem gelukkig een aantrekkelijk alternatief. 

Wildsporen herkennen
    Als reactie op een bericht dat ik plaatste via Twitter over dit weblog kregen we kort daarna de vraag of we ook naar de Medewerkersdag kwamen. Toen ik aangaf dat we daar geen uitnodiging voor gehad hadden, werd deze ons alsnog opgestuurd, digitaal en samen met de link naar het Wandelkennisnet waar de inschrijving zou moeten gebeuren. Dat moest nog diezelfde dag,  want de sluitingsdag was al de dag erna.
Ik overwoog even alleen naar Driebergen af te reizen, maar toen bleek dat bij het Wandelkennisnet een inlogcode nodig was die we nog aan moesten vragen en die ons na enkele dagen toegestuurd zou worden, zag ook ik er dit jaar maar van af en maakte andere plannen.

    Jammer is het wel, want het Wandelnet heeft voor een leuk programma gezorgd. Naast koffie/thee, lunch en afsluitende borrel staat er in de middag een herfstwandeling op het programma. In de ochtend is er de mogelijkheid 2 workshops te volgen. Er kan een keuze gemaakt worden uit 6 zeer uiteenlopende workshops. Over het nieuwe Westerborkpad, Vlinders tellen op het Pieterpad, Internetgebruik voor de wandelcommunity, Wildsporen lezen, Natuur- en wandelbeleid in de politiek en het Opfrissen van de markeringsregels. Wij zouden ons zeker vermaakt hebben!

Volgend jaar beter, zullen we maar denken. Ook dan is er vast een interessant programma, heeft men ons beloofd.

©JannieTr, oktober 2011.

dinsdag 11 oktober 2011

Wandelen met de Wandelsite

Vanmorgen heb ik ons aangemeld bij de Wandelsite. Het principe lijkt erg op dat van de Wandelpool, waarvoor we jarenlang wandeltochten in Zuid-Holland hebben georganiseerd. Voor de tochten die we daarna in Zeeland aanboden bleek geen belangstelling te zijn. En de aangeboden tochten in de rest van het land waren voor ons veel te ver weg om nog aan mee te kunnen doen. Dus hebben we ons lidmaatschap maar opgezegd.

 We zullen via de Wandelsite eens een nieuwe poging wagen. Het aantal leden is veel groter, de kans dat er iets bij zit dat niet al te ver weg is, wordt dan ook groter. Maar nog belangrijker: We kunnen zelf ook weer wandelingen aanmelden. Die worden dan op de site gezet en mensen die er belangstelling voor hebben kunnen zich inschrijven. Alles online en per e-mail. Wel zo handig.

Op deze manier hopen we medewandelaars te vinden voor het Grenslandpad: een vaste ploeg is niet nodig, we zien per traject wel wie er mee wil: maar vol is vol. Ook dat houdt de site bij: je kunt het max. aantal deelnemers opgeven. Voor ons is dat 6, dan zijn we met 8 in totaal. Net niet teveel om ook in kleinere cafeetjes nog een plaatsje te kunnen vinden.

Zo kunnen we al wandelend van gedachten wisselen over de oude route en nieuwe tracés. Niet alleen hier in Zeeuws-Vlaanderen, maar ook op de verdere weg naar Thorn. Want juist mensen uit de streek kennen soms leuke paadjes en bijzondere plekjes onderweg. En die kunnen dan een plaatsje krijgen op dit Blog. Misschien halen ze niet allemaal de nieuwe gids, maar ze kunnen wel een bron van inspiratie zijn voor wie met de gids in de hand best eens even van de route af wil wijken.

De eerste wandeling is inmiddels aangemeld en zal een dezer dagen in de agenda van de Wandelsite verschijnen. Op 12 november gaan we wandelen van Sluis naar Aardenburg. Tot aan Heille volgen we de officiële LAW-route, van daar de alternatieve route via de Elderschans naar Aardenburg. Ik ben benieuwd of zich voldoende mensen melden. Het verslagje van de wandeling komt t.z.t. natuurlijk ook hier te staan.

©JannieTr, oktober 2011.

vrijdag 7 oktober 2011

Zonne - Krabbe: anders is niet altijd beter

Een frisse, stevige wind, witte stapelwolken, felle opklaringen. We vonden dat we het maar gewoon moesten proberen en terwijl er in de rest van Nederland fikse buien vielen, hielden wij het de hele morgen droog. Goed wandelweer!

Hieronder weer een overzichtje van onze route. Rood is de voorgestelde nieuwe route, blauw de oude en groen de aansluiting die in het Blog van 5 oktober 2011 werd beschreven.


Mountainbikers en privacy


 Van 1 naar 2 liepen we over een heel aantrekkelijk zandpad, dat daarna tot 3 in een bospad veranderde. Jammer was dat aan beide zijden van dat pad een hoog hekwerk stond dat afgeschermd was tot zeker 2 meter hoogte met zwart plastic (links) en camouflagenetwerk (rechts). Weinig uitzicht dus. Aan het einde van het pad (bij 3) vonden we een overzichtsbord met de mountainbike routes van deze streken: ook tijdens deze route liepen we bijna steeds langs hun paaltjes.

De Graaf Jansdijk


 Tussen 3 en 7 voerde de route over de beroemde Graaf Jansdijk: een overblijfsel van een middeleeuwse dijk die liep van Cadzand tot Westdorpe en waarvan op verschillende plekken in (Zeeuws-) Vlaanderen nog restanten te vinden zijn. Eerst over een steengruisweg (3-4), daarna, met uitzondering van een stukje graspad (5-6), over betonpaden en asfaltwegen door een niet zo bijzonder dorp.
 Tussen 3 en 4 werd het uitzicht belemmerd door rechts de restanten van de dijk met daarbovenop een maïsveld en links ook maïsvelden. De akkers met bieten of waar de aardappels al gerooid waren strekten zich uit zover het zicht reikte. Het was er rustig, maar er viel niet veel te zien.

Op weg naar Krabbe

Tussen 7 en 8 konden we pas weer een beetje van de omgeving genieten. Een rustige polderweg met een aardig uitzicht. Bij 8 sloegen we linksaf en volgden van daar de oude Grenslandpadroute. Tot 9 was dit een heel mooi stukje om te lopen: het slingerende karrenspoor/gruisweg, met veel vogels in het natuurgebiedje in het voormalige wiel. We kwamen uit op de dijk langs het Leopoldkanaal. Tussen 9 en 10 zijn een paar jaar geleden de bomen gekapt en herplant. Het ziet er nog wat kaal uit. Maar vanaf 10 was het er prachtig lopen.

Het Krekengebied



Tussen 10 en 11 heb je aan de linkerkant (en ook rechts af en toe) een fantastisch zicht op een gedeelte van het Krekengebied (Bentillekreek) dat door de al geldende wijzigingen (zie: Wintervariant) nauwelijks nog en in de voorgestelde wijzigingen helemaal niet meer aan bod komt. Toch speelt juist dit gebied in het verhaal over de grens tussen Nederland en Vlaanderen een belangrijke rol.
Wie de kaart van bekijkt zal zien dat de grens hier een hele vreemde hoek om het Krekengebied heen maakt. Wat was het geval? Ten tijde van de vaststelling van de grens (1839) heerste er moerasziekte in dit gebied en de Nederlandse kolonel Ledel gunde het daarom graag aan de Belgen. Nu is het gebied (zeker aan de noordzijde van het kanaal) een geliefd recreatiegebied.

Terug in Zonne

We voltooiden ons rondje via het beschreven pad van de vorige keer. En overwogen wat we vandaag gezien hadden. Een verandering, lijkt ons, moet een verbetering zijn. En we hadden niet het gevoel dat dat in dit geval zo was. De oude route tussen 11 en 10 en tussen 9 en 8 is mooier dan de Graaf Jansdijk tussen 3 en 4. En als we zouden moeten kiezen tussen de weg door het dorp Bentille en de kanaaldijk tussen 10 en 9, dan kiezen we toch ook voor die laatste. De bomen zijn al aardig aan de groei, dat ziet er binnenkort wel weer goed uit.


Indrukken van vandaag

Als het toch een bezwaar blijft dat de route te veel langs het kanaal loopt, dan zouden we nog eerder kiezen voor de voorgestelde route van de vorige keer (langs de krulbolbanen en het graspad naar Zonne) dan voor de route langs de Graaf Jansdijk en door Bentille. En dan in Zonne de nieuwe route afbreken en via de groene lijn, voor een deel onverhard over mooie paden, de dijk bij het kanaal op en met zicht op de Bentillekreek (en Boerenkreek) richting het leuke weggetje bij Krabbe. Daar wordt het kanaal weer gedurende 2 km verlaten. (Ook voor het Isabellakanaal, verder op de route, weten we dan nog wel een aardig, onverhard alternatief).

Voorlopige conclusie

We verkennen steeds kleine stukjes van zowel de oude als de nieuwe route. Daarvan geven we onze indrukken weer. Maar het wordt pas mogelijk onze voorkeur voor de hele route te bepalen, als we alles bewandeld hebben: nieuw en oud tot aan Terneuzen. Maar daarbij blijven we uitgaan van de gedachte dat een verandering een verbetering moet zijn, met compromissen uiteraard. Maar nooit een verandering om het veranderen.

©JannieTr, oktober 2011.

woensdag 5 oktober 2011

Eekloosche Watergang - Zonne

Een opmerking vooraf: langs alle onverharde paden die we tegenkwamen, ook op de LAW route, staan nieuwe routepaaltjes van de mountainbike vereniging. Zeker in de weekenden zal dit op smalle paden problemen gaan geven!

Ook vandaag hebben we een combinatie gemaakt van de oude en de voorgestelde nieuwe route en nog enkele zijpaden bewandeld die ons ook wel interessant leken. Hieronder onze bevindingen.



Op bovenstaand kaartje is de gele route de huidige en de paarse de voorgestelde nieuwe route. De volgende beschrijving geldt van links naar rechts. 

De oorspronkelijke route 

Tot aan 1 loopt de gele route over een onverhard pad langs het Leopoldkanaal, dan gaat ze de brug over en loopt over stille betonpaden langs een niet onaantrekkelijke route naar 2. Tussen 2 en 3 volgt een heel vervelend stukje met veel snelverkeer, zonder de mogelijkheid in een veilige berm te lopen. N.B. Het aangegeven voetpad op deze plek op de kaart is helaas inmiddels omgeploegd en maïsveld geworden!!
Daarna volgen weer rustige betonpaden langs o.a. een natuurgebiedje en met zicht op de Mesurekreek. Het laatste stukje langs het Leopoldkanaal is weer onverhard. Bij 4 wordt de brug overgestoken en loopt de route onverhard verder langs het kanaal. 

De voorgestelde nieuwe route


De paarse route komt via de Eekloosche Watergang uit bij 9. Vandaar loopt hij over een betonweg met autoverkeer naar 10, steekt hier de brug over en gaan aan de andere zijde van het Leopoldkanaal onverhard verder en via een zijpad naar 5.
Tussen 5 en 6 dezelfde autoweg als bij 2 en 3, maar nu wel met een gedeelte voor voetgangers. Van 6 naar 7 liep het rustiger, maar wel weer over beton. Een leuke verrassing was het historische bowlingcentrum: 12 krulbolbanen (een Zeeuws-Vlaamse en Vlaamse sport, zie: Krulbollen).
Tussen 7 en 8 voerde de route over een vrijliggend graspad. Bij 8  (Zonne) hadden we toch wel wat vragen over de ingetekende route en bekeken een alternatief (zie het aparte kaartje verderop). 

Een vergelijking

Gele route:
Minpunten: het stukje tussen 2 en 3 is gevaarlijk, een deel loopt over betonpaden. Als vervolg op de rest van de oude route wordt er teveel langs het kanaal gelopen. 
Pluspunten: Het krekengebied krijgt aandacht. Langs het kanaal is het onverhard en rijdt geen verkeer. N.B. Als dit deel van de gele route bij de Eekloosche Watergang aansluit, is er nog helemaal niet langs het kanaal gelopen.

Paarse route:
Minpunten: Het stuk tussen 9 en 10: betonweg met autoverkeer. Het stukje tussen 5 en 6 : langs een doorgaande weg. Een deel van de route gaat over betonpaden, een gravelfietspaadje en asfaltwegen. 
Pluspunten: Tussen 10 en 5 mooie onverharde route, krulbolbanen tussen 6 en 7, graspad tussen 7 en 8. Vanaf 8 verder langs de Graaf Jansdijk.

Nog een mogelijkheid 

Uitgaande van de wens minder langs het Leopoldkanaal te lopen en aan te sluiten op de Graaf Jansdijk, maar toch zoveel mogelijk onverhard te wandelen hebben we nog een alternatief gevonden. Op de kaart hier onder staan de voorgestelde nieuwe route en onze suggestie bij elkaar.


Komend vanaf de Eekloosche Watergang gaat de route linksaf over een betonfietspad. Het Leopoldkanaal slingert hier een beetje en ziet er vriendelijker uit dan op de rechte stukken. Er is nog niet langs het kanaal gewandeld als je hier aankomt en na de vermoeiende route langs de Eekloosche Watergang is dit stukje beton, zeker als fietspad, niet onwelkom.
Bij 2 wordt de Langewegbrug overgestoken (horeca) en aan de andere zijde onverhard verder gewandeld langs het Leopoldkanaal.
Bij 3, de Zonnebrug, nog een klein stukje onverhard rechtdoor en dan bij 4 rechts de dijk af en onverhard naar 5. Daar een stukje rustige asfaltweg en bij 6 onverhard verder op de voorgestelde route en verder naar de Graaf Jansdijk. 

Minpunten: Stukje betonnen fietspad, niet langs de Krulbolbaan. 
Pluspunten: Meer onverhard dan verhard, directe aansluiting op de Eekloosche Watergang, na een eerste kennismaking met het Leopoldkanaal, vrijwel onverhard naar de aansluiting met de Graaf Jansdijk.


Omgeving Zonne 

De voorgestelde route in de buurt van Zonne vonden weniet zo logisch.Zie het detailkaartje.

A: Het graspad kan hier gewoon rechtdoor gevolgd worden: de mountainbikersroute kiest ook voor deze verlenging.

B:  Deze rondlopende weg vonden we aantrekkelijker dan de autoweg door het dorp. Al mis je dan wel een leuk stukje vanuit het noorden naar de groene lijn (waar rood en blauw samen lopen).

De donkerblauwe lijn geeft een deel van onze suggestie weer ter vervanging van de oude Grenslandpadroute. Als daar voor wordt gekozen, zit het leuke stukje onverhard pad wel in de route.

Het deel van de voorgestelde nieuwe route tot aan Krabbe moeten we nog verkennen. Van daar wordt weer aangesloten op de oude route. Voor zover dat op de kaart valt te zien, is het stuk via Bentille naar Krabbe ook niet overal onverhard. Hier weer aansluiten op het graspad langs het kanaal lijkt dan ook zinvol. Na Stenenbrug verandert het kanaal van karakter. 

Conclusie 

Uitgaande van de voorgestelde routewijzigingen van Sluis tot en met de Eekloosche Watergang en daarna onze suggestie voor het vervolg tot Zonne, met daarna de Graaf Jansdijk en weer aansluiting maken bij Krabbe zou betekenen dat de lengte van de als saai ervaren route langs het Leopoldkanaal al met 7 km is verkort, terwijl het percentage onverharde/halfverharde  paden verhoogd is.




© JannieTr, oktober 2011.