Tijdens onze verkenning van de nieuwe route voor
het Grenslandpad, afgelopen najaar, constateerden we dat vooral op het Vlaamse
deel van het traject over dezelfde paden het mountainbikenetwerk Meetjesland is aangelegd. Uiteraard hebben onze
onverharde wandelpaden ook de voorkeur van de echte mountainbiker en als daar
geen afspraken over gemaakt zijn, dan gebeurt dat. We kwamen zelfs mountainbikers
tegen op stukken van het Grenslandpad die NIET in het routenetwerk waren
opgenomen.
Het zal wel onmogelijk zijn hier iets aan te
veranderen. We zullen ons er dus bij neer moeten leggen en de LAW-wandelaars
moeten waarschuwen, dat ze bedacht moeten zijn op deze medegebruikers.
Dat
er ook voordelen aan verbonden zijn ontdekten we deze week. Over het stukje
Grenslandpad tussen de Stenenschuurbrug
en de Oesterputbrug kwamen in het verleden nogal wat klachten binnen: er
werd onvoldoende gemaaid, waardoor de wandelaars geconfronteerd werden met hoog
opgeschoten gras e.d.. Dat liep niet alleen zwaar, je kon er ook behoorlijk nat van
worden en je had geen zicht op oneffenheden en kuilen in het pad. Waarom
werd er niet vaker gemaaid? Natuurpunt (de Vlaamse natuurbeweging) had hier
bezwaar tegen. Slechts tweemaal per jaar kon er gemaaid worden: voor het
broedseizoen en in het najaar. Veel te weinig.
Maar wat blijkt: midden in het broedseizoen hoorden we het geraas van een
motormaaier en toen we de zaak nader bekeken was er iemand bezig een zeker twee
meter breed pad vrij te maken op dit traject. We waren nogal verbaasd en zijn
later nog eens terug gekomen om te zien of het hele pad was gemaaid en dat
bleek het geval. Toen ik de nieuwe paaltjes van de mountainbikeroute ontdekte,
begreep ik het: dankzij de mountainbikers wordt er nu wel vaker gemaaid.
Ook buiten het Grenslandpad en ook in Zeeuws-Vlaanderen
deel heb ik inmiddels geconstateerd dat wandelpaden opgenomen zijn in
mountainbikeroutes en dat die, qua begroeiing, goed onderhouden worden. Ook
zijn er stukken onverhard pad beschikbaar gekomen die voorheen niet bewandeld
mochten worden. Triest maar waar: de mountainbikelobby schijnt meer voor elkaar
te krijgen dan de wandellobby. Laten we er maar blij mee zijn. Al blijft het
oppassen als je je wandelpad moet delen met mountainbikers: je hoort ze niet
aankomen en een ongelukje is snel gebeurd.
©JannieTr, 17 mei 2012.
