Wandelkennisnet

- Alle vrijwilligers en medewerkers hebben toegang tot het Wandelkennisnet. Ik heb er al eerder voor ons allebei een profiel aangemaakt en er af en toe eens rond gekeken. Er wordt nog erg weinig mee gedaan. Hopelijk is er aandacht aan besteed tijdens de workshop Levende Wandelwebsite tijdens de Medewerkersdag 2011. Anders is het misschien een idee voor volgend jaar? Mijn indruk is, dat veel vrijwilligers al een jaartje ouder zijn en niet erg bekend met internetgebruik. 

- Verder vond ik een recent document met de titel:

Taken en werkzaamheden van een veldmedewerker/markeerder.

Handig zo'n taakomschrijving, eindelijk duidelijk op een rijtje wat nu precies de bedoeling is. Maar zoiets verwacht je eigenlijk te ontvangen vóór je ingelijfd bent bij het vrijwilligerscorps.

- Een ander document, van eerdere datum (2009) had als titel: Kwaliteitscriteria Wandelplatform LAW. Ik kan me herinneren dat we hier bij Te Voet (een belangenvereniging voor onverhard wandelen) ook aandacht aan hebben besteed (er werd gedacht over een puntensysteem waarmee wandelingen beoordeeld zouden kunnen worden). Er stond een overzichtje bij van de aandachtspunten:

**De routekwaliteit van een pad wordt bepaald door de fysieke eigenschappen van de route die wordt gevolgd en die in hoge mate de wandelaar een gevoel van veiligheid en welzijn geven. Zo wordt een route als goed beoordeeld als deze:

 

1. een onverharde ondergrond bezit,

2. exclusief voor wandelaars is,

3. verkeersveilig is,

4. barrière- en doorsnijdingsarm is,

5. verkeersluw is en

6. goed begaanbaar is.

en:

**Naast de aspecten die de routekwaliteit bepalen is de kwaliteit van een pad sterk afhankelijk van de omgeving waar het doorheen loopt. De omgevingskwaliteit wordt bepaald door de landschappelijke en culturele aantrekkelijkheid en de variatie daarvan, die de wandelaar ervaart. De omgevingskwaliteit wordt als positief ervaren, wanneer er sprake is van: 

7. variatie naar landschap en landgebruik,

8. natuurlijke stilte

9. erkende landschappelijke kwaliteit en

10. gebiedseigenheid

en/of

11. beschermde stads- en dorpsgezichten,

12. bezienswaardige monumenten en

13. culturele (wereld)erfgoederen.

Ik vraag me af of deze maatstaven, waar wij bij de beoordeling van de voorgestelde alternatieve route van uitgegaan zijn, inmiddels losgelaten zijn. Smaken verschillen, maar de meeste van bovenstaande kwaliteiteisen kunnen gemeten worden. En soms zal er helaas geschipperd moeten worden, daar ontkwamen wij ook niet aan. Dat zullen wandelaars ook wel begrijpen.

Wij hebben met argumenten aangegeven waarom we sommige etappes niet geschikt vonden, wijzigingen voorgesteld, compromissen gezocht. Om zo tot een alternatieve route te komen, die ons inziens zo dicht mogelijk de kwaliteitseisen benadert. Helaas zal daar niets meer mee gedaan worden. Heel jammer voor de wandelaar!

We blijven wel met een paar vragen zitten over hoe het Wandelnet werkt. We weten inmiddels: een routevoorstel gaat naar de routecommissie en als die het goedkeurt, gaat het naar het bestuur en na goedkeuring kan het uitgevoerd worden.

Maar hoe komt dat routevoorstel tot stand? Overlegt de padcoördinator daarover met mensen uit de streek? Of bedenkt hij het helemaal zelf? En de routecommissie: komt die de wijzigingen zelf bekijken, of gelooft ze de padcoördinator wel? Doet de routecommissie zelf voorstellen voor wijzigingen? Krijgt de padcoördinator de mogelijkheid daar een negatief oordeel over te geven?

Wij zijn te laat benaderd om nog een stem te kunnen hebben in de nieuwe route. En zo staan wij dus voor de taak straks een deel van de route te markeren waar we niet achter kunnen staan. Natuurlijk doen we gewoon ons werk, dat hebben we afgesproken, maar we zijn wel heel benieuwd naar de reacties van de wandelaars straks.

©JannieTr, november 2011.

Overleg met de padcoördinator

Vanmiddag hadden we een afspraak met de padcoördinator van Zeeland: Chris Louwerse. Hij gaat over het Grenslandpad tussen Sluis en Bergen-op-Zoom. Ruimschoots op tijd verscheen hij met tassen vol informatie. We gingen er eens goed voor zitten, maar toch was het niet helemaal wat we er van verwacht hadden.

Spoorwegovergang in het Spoorpad bij Axel

Chris had vooral heel veel informatie meegebracht over wandelen in Zeeuws-Vlaanderen in het algemeen en zijn bijdrage daaraan. Het is bewonderenswaardig wat hij allemaal heeft gedaan op dat gebied en nog doet! Van het inventariseren van alle bankjes tot het verkrijgen van toestemming voor bijzondere wandelwegen. Van het ontwikkelen van wandelommetjes en themawandelingen tot het helpen bij het plaatsen van de paaltjes voor het Zeeuws-Vlaamse Wandelnetwerk. En dan nog  de eigen praktische bijdrage aan allerlei zaken, als overstapjes, bewegwijzering, trappen en zelfs een compleet spoorwegovergangetje. En dat alles voor minimale kosten (recycling van overbodig/stuk materiaal). Hoewel we al een enorme hoeveelheid wandelfolders van deze omgeving verzameld hebben, had Chris er toch nog een paar voor ons meegebracht die nieuw waren. We zullen ze binnenkort eens uitproberen.

Maar wij waren er van uitgegaan dat de bespreking zou gaan over de nieuwe route voor het Grenslandpad en op welke manier wij daar verder aan zouden bijdragen. Pas helemaal aan het eind van de middag kwam dat even kort ter sprake.

- Chris was er verbaasd over dat er vanuit het kantoor in Amersfoort helemaal geen contact meer met ons geweest is. Dat wij zelf een gids gekocht en betaald hebben, dat we zelf een declaratieformulier opgezocht hebben op internet om de kosten van de eerste bijeenkomst te kunnen declareren (die daarna overigens vlot betaald werden). Dat we behalve de boekjes die we op de vergadering kregen verder niets ontvangen hadden.

 We hebben echter zelf geen idee wat we dan nog zouden moeten ontvangen zolang er nog niet gestickerd en geverfd hoeft te worden. En waar we dan om zouden moeten vragen kunnen we dus ook niet zelf bedenken en we wachten het verder maar af.

- Wat de nieuwe Grenslandpadroute betreft, bleken er ook enige misverstanden te zijn. Wij dachten dat de alternatieve routes die op de vergadering op 17 september besproken werden nog niet definitief waren. En dat Chris daarover o.a. met ons kwam praten. Maar inmiddels (2 maanden later) bleek dat de routecommissie van het Wandelnetwerk ze al heeft goed gekeurd en dat ze nu bij het bestuur liggen. Dat betekent dus ook dat de bezwaren die wij tegen sommige delen van de nieuwe route hebben niet meer voor discussie open staan.

Een teleurstelling, niet omdat de moeite voor niets geweest zou zijn, want aan het wandelen over oude en nieuwe paden hebben we veel plezier beleefd. Ook al niet, omdat we nu mooie routes hebben ontdekt die we met wandelvrienden willen gaan lopen. Maar wel omdat de kans om een mooie nieuwe route voor àlle LAW-wandelaars te maken zich maar eens in de zoveel jaar voordoet en die is nu dus voorbij.

- Het stuk dat ons is toebedeeld van de Zeeuws-Vlaamse etappe loopt van Heile tot Krabbe. Als Chris de route beschrijvingen terug heeft, aan ons de vraag ze na te lopen om te zien of ze kloppen. Dat kan tussen 2 weken en 2 maanden zijn. In het voorjaar en de zomer kan wellicht begonnen worden met de markering. Chris zal ons dan vergezellen om ons de kneepjes van het vak te leren. Daarna zullen wij onze etappe verder onderhouden.

En hoe nu verder? We gaan in elk geval af en toe een stukje van het oude Grenslandpad aan de "overkant" lopen, tot aan Bergen-op-Zoom voorlopig. Zodat we dat later ook kunnen vergelijken met de nieuwe route daar.

Verder zullen we in het voorjaar voor wandelaars van Wandelsite wandelweekenden organiseren over de nieuw ontdekte paden in Zeeuws-Vlaanderen.

En we bieden onze voorkeursroute als GPS-track aan. Wie daar belangstelling voor heeft, kan een email sturen.

©JannieTr, 16 november 2011.

Minder kanaal, maar genoeg onverhard

Onze verkenningen en de overzichtskaart zijn klaar.

Onze voorkeursroute van Sluis tot aan de oversteek bij de N61 staat hieronder ingetekend op 3 kaarten. We zijn daarbij uitgegaan van de volgende 2 principes: minder aaneengesloten stukken langs het Leopoldkanaal en Isabellakanaal en zoveel mogelijk onverhard. Afwisseling en een aantrekkelijk landschap speelden ook een rol.

De motivatie voor de verschillende keuzes staat bij de eerdere afzonderlijke etappes vermeld. Ik zal ze hier niet herhalen.

 

Het is de bedoeling dat aan het einde van de eerste kaart het Leopoldkanaal overgestoken gaat worden met een touwbrug. Tot dat die er is, moet er over een van de vaste bruggen over het kanaal gelopen worden. Dat kan zowel rechtsom als linksom. En dan na het oversteken van de brug teruglopen naar de aansluiting op de tweede kaart.

 De laatste kaart stopt bij de N61, omdat de alternatieve route daarna nog niet vastgesteld kan worden. Wie heel Zeeuws-Vlaanderen wil doen, moet dus kiezen uit het huidige alternatief via de oostzijde van de Braakmankreek of zelf zijn weg vinden via de nieuwe Braakman-noord.

 

N.B. Voor wie dit alternatief voor het oude Grenslandpad eens wil uitproberen: stuur een email en we sturen je de bijbehorende GPS-route toe.

© JannieTr, november 2001.

Van het Isabellamonument naar de oversteek met de N61

Voor de etappe op krt. 9 uit de gids hebben we een alternatief dat onverhard is en niet (direct) langs het kanaal gaat, in de beleving van de wandelaar tenminste.

De wandelaar bezoekt het Isabellamonument en loopt daarna aan de oostzijde van het Isabellakanaal over een onverhard pad, aan de voet van de dijk, met uitzicht op een aantrekkelijk landschap (zie fotocollage).

Wij pleiten er voor daarna bij het aquaduct het Isabellakanaal weer op te zoeken, omdat het daar niet meer de uitstraling van een kanaal heeft en op een natuurlijke manier overgaat in het bosgebied: zeldzaam in deze streken, dus het opnemen in de route waard.

's Zomers zitten er in het weekend wel eens vissers langs dit stukje, maar het pad is breed genoeg (zeker 10 m.) om daar geen last van te hebben. De route door het nieuwe SBB gebied (ook hier is uitgebreid) is de komende jaren nog te kaal om aantrekkelijk te zijn.

De route door de het bos kan blijven zoals die is. Uit een eerder contact met de boswachter van SBB hebben we begrepen dat als in de toekomst de N61 verbreed is en van oversteekmogelijkheden (rotonde?) is voorzien er een betere verbinding tussen de bossen noord en zuid zal komen. Dat is echter voor de toekomst. Oversteken op deze drukke weg blijft dus een zaak van goed uitkijken.

©JannieTr, november 2011

Van Krabbe naar het Isabellamonument

Allerlei andere dringende zaken en ziekte weerhielden ons ervan om verder te gaan met onze verkenningen op het Grenslandpad. Vandaag was er echter ruimte voor de volgende etappe. Een korte (8 km), want de conditie is nog niet op peil.

We parkeerden de auto bij het Isabellamonument voor gevallen Canadezen tijdens WO II en gingen vervolgens met de fiets naar Krabbe (op krt. 7). Van daar liepen we terug over de officiële route naar het monument (nr. 2 op krt. 8) en haalden vervolgens met de auto onze fietsen weer op in Krabbe.

Terwijl het in de rest van Nederland best zonnig was, hadden wij dit keer pech: een hardnekkige, kille mist hield de hele dag stand. Geen weer om er op uit te trekken, maar toen we eenmaal onderweg waren, zagen ook daar wel de charme van in.

 

Het eerste stukje van krt. 7 liepen we de vorige keer: dat was een heel aantrekkelijk stukje, halfverhard. Vanaf Krabbe ging het ruim 2 km over verharde wegen, langs de Boomloze put (die niet te zien was) terug naar de dijk langs het Leopoldkanaal. Na 2,5 km onverhard langs het kanaal kwamen we uit bij krt. 8 : de Stenenburg. Het was een beetje saai tot hier langs het kanaal, weinig te zien, maar wel lekker rustig natuurlijk.

 

 Over het stuk daarna hadden we zo onze bedenkingen: het gras was daar net gemaaid en zo te zien aan wat er lag, moet dat daarvoor behoorlijk hoog geweest zijn. Veel diepe putten en blubber. Pas aan het eind, vlak voor de Baileybrug werd het beter beloopbaar. Maar je loopt dus weer langs het kanaal en niet altijd onder prettige omstandigheden (ook al lijkt me dit een bijzondere kade).

 Ter afwisseling pleiten wij voor de Noorddijk als vaste route en deze kade als alternatief. Bij begin krt. 8 is een picknickplaats gemaakt, het is een aantrekkelijke plek om even te rusten. Iets verder is een horecagelegenheid en daarna loop je nog langs een natuurgebiedje aan de rechterkant. Vanaf de enigszins verhoogde dijk heb je een mooi gezicht op het kanaal en de rietvelden erlangs. Bij de Baileybrug Oesterput kan de route langs het water dan weer opgepikt worden.

Van daar tot aan krt. 9 waren er geen problemen en was de route langs het kanaal best weer aantrekkelijk. De zijtak, het Isabellakanaal, is tot aan het Isabellamonument een aantrekkelijk stukje.

De rest van de route tot de oversteek van de N61 bij Vakantiepark De Braakman is bekend terrein: we wandelen hier bijna dagelijks. De huidige route en eventuele alternatieven zijn ons bekend. Daarover later meer.

Na de oversteek van de N61 loopt op dit moment een alternatieve route oostelijk van de Braakmankreek, omdat SBB met grootschalige ontwikkelingen bezig was in het natuurgebied van de Braakman-Noord aan de westzijde van de kreek. Die zijn inmiddels afgerond. Van padcoördinator Chris Louwerse vernamen we dat de gesprekken met boswachter Marijke Lieman over een nieuwe route door dit gebied in een vergevorderd stadium zijn. Dat zullen we dus even af moeten wachten.

Wel willen we deze alternatieve route naar Terneuzen nog een keer uitproberen. Waarschijnlijk zal dit niet meer van invloed zijn op de bepaling van onze voorkeur voor het traject van het nieuwe Grenslandpad door Zeeuws-Vlaanderen.