De etappes van het Grenslandpad in
Zeeuws-Vlaanderen zijn voorlopig voldoende in beeld gebracht: de oude met de
toekomstige vergeleken en beide gelopen. Tijd om de oversteek te maken naar
Zuid-Beveland. Daarbij gaan we uit van de laatste (GPS-) versie die het Wandelnet op
haar site heeft gezet. Die vergelijken we met de route op de kaart uit de
huidige, verouderde gids. Het kan zijn
dat de uiteindelijke route in de nieuwe gids nog enkele veranderingen zal
ondergaan.
Vanaf het busstation in Terneuzen nemen we de bus
naar Goes. Daar stappen we over op een buurtbusje, dat ons naar 's-Gravenpolder
brengt. Het is even zoeken waar we de route op moeten pikken. Vrijwel meteen
worden we onverhard door een natuurgebiedje geleid en lopen, na een klein
stukje asfaltpolderweg, weer onverhard verder o.a. langs het tracé van de
stoomtrein in de richting van de Zwaakse Weel. Een hele andere en aangenamer route dan
op het oude kaartje 15.
Ook op kaartje 14 is de route in het begin
gewijzigd: vlak langs de Zwaakse Weel en door een bosgebiedje bereiken we
vrijwel onverhard de Koedijk, die ons op zijn beurt weer, volgens de bestaande onverharde
route, naar de Valdijk brengt. Daar
doemt even een probleem op: er worden bomen gerooid en hoewel het eerste deel
van de dijk al onder handen genomen is, staat er een dreigend bordje: Geen
doorgang, geldt ook voor wandelaars! Op het kaartje zien we dat we vrij snel
rechtsaf de Valdijk zullen gaan verlaten om het heggengebied in te gaan, dus
wagen we het er maar op. En inderdaad komen we via de oorspronkelijke en mooie natuurlijke
route op een asfaltweg en even verder via een voetpad en karrenspoor op de
Akerweg. We zien de toren van Nisse steeds dichterbij komen en staan
uiteindelijk verkleumd en moe op het Kerkplein. Bij Jikkemiene (het hele jaar
open gelukkig) warmen we ons op met een kop erwtensoep en een tosti.
Voor kaart 13 is de
voornaamste verandering, dat er buiten het broedseizoen (15 maart tot 15 juli) door
een natuurgebied gewandeld kan worden. We zijn nog op tijd en hoeven dus niet
het alternatief over de verharde dijken te lopen. Het is er prachtig, zelfs in
de winter zijn er kleurenschakeringen te bewonderen in de rietlanden langs de
oevers van de Schouwerweelsche Watergang en het is er heerlijk rustig. We
passeren vervolgens de Schouwersweel en gaan via een klein stukje asfaltweg de onverharde
Oudekamersedijk op. De verwijzing naar de Kamerse Schaapskooi laten we links
liggen: er is op dit moment niets te zien. De Oudekamersedijk vormt in zijn
geheel een herdenkingsmonument voor kinderen
die gestorven zijn aan stofwisselingsziekten. Voor elk kind is er een boom
geplant met een bordje, foto, speelgoedje erbij. Aan het einde staat een klein monumentje.
Indrukwekkend!
Volgens het boekje volgen we de route tot een
bruggetje, zien links een bankje verscholen tussen het groen, maar uit de wind,
en pauzeren hier kort en lopen daarna het volgende kaartje binnen.
Ook voor kaartje 12 gelden
de nodige veranderingen. Via een aantrekkelijke onverharde route over
grasdijken komen we langs o.a. een resterend kunstwerk dat ooit behoorde tot de
tentoonstelling Dieken van wuven, kunstwerken gemaakt door vrouwen op Zeeuwse
dijken. Tussen de pony's door gaan we Meerkotse dijk op en volgen deze grasdijk
weer volgens het boekje. Daarna volgt het enige stuk dat we echt onaangenaam
vonden: de Barbesteinweg. Maar gelukkig is die niet meer zo erg als vroeger: na
ruim een km mogen we de kaarsrechte, saaie asfaltweg verlaten en langs de oever
van een watergang een doorsteek maken in de richting van ons eindpunt voor
vandaag.
We volgen netjes de rood-witte tekens, maar zagen
later op het kaartje, dat we ook hier een stukje af hadden kunnen steken naar
de bushalte op het Tolplein. Nu was het rennen om de bus, die maar eens in het
half uur gaat, nog net te halen. Daardoor misten we de Mammoetkiezen en tunnelboortanden. Via de
luchtbrug (ook een speciale ervaring) staken we het tunnelplein over en waren
precies op tijd bij de halte.
We kijken terug op een koude, maar mooie tocht. De
route was voor het overgrote deel onverhard en in andere seizoenen vast nog
mooier. Het OV is redelijk goed te doen. De afstand was voor ons 22 km. Via de Wandelnetsite
is dit 1 etappe (Westerscheldetunnel - 's-Gravenpolder), in de oude gids zijn
de kaartjes 12 t.m. 15 half.
©JannieTr, 27 februari 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten