dinsdag 31 januari 2012

Van Heille naar het begin van de Eekloosche Watergang

Hoewel we de te controleren routebeschrijvingen al een maand in huis hadden, was er nog niets van gekomen. Natuurlijk zaten daar de feestdagen en verjaardagen tussen, maar ook het weer zat niet mee.  Afgelopen zondag was het behoorlijk koud, maar wel droog en dus trokken we de wandelschoenen maar aan om een eerste stuk te controleren.

Het is niet meegevallen. Als je flink doorstapt, krijg je het niet zo snel koud. Maar als je geregeld stil moet staan, je handschoenen uit moet trekken en moet schrijven, dan wil de kou zich wel doen gelden. We hebben de heenroute en aansluitend de terugroute in een keer gedaan: in Aardenburg hebben we de kou verdreven met een kopje soep. 
 
Er bleken nogal wat veranderingen nodig in de beschrijving. Het uitwerken thuis was nog een hele klus. De regels volgen (w.b. straatnamen, ondergrond weg, onduidelijkheden vermijden, stijlfouten etc.) betekende zoveel veranderingen in de tekst, dat herschrijven de enige optie was. Zonde van de woordruimte vonden we om de route zo'n 250 m. over een hondenuitlaatstrook te laten lopen, aan de andere kant van een sloot, evenwijdig aan een ruim fietspad, waar verderop over verder gewandeld moest worden. Nogal gezocht, niet echt een verbetering van de route. Dat hebben we er dus maar uitgelaten.


 
Daarna de tekst nog eens nalopen om zo dicht mogelijk in de buurt van de 400 woorden te komen. Dat is niet gelukt. Maar aangezien de volgende etappe langs de Eekloosche Watergang met veel minder tekst toe kan, zou dat moeten compenseren.
Bovendien verdient Aardenburg, als oudste stad van Zeeland, met zijn interessante verleden, rijke cultuurhistorie en zijn mooie omgeving (waaronder de Elderschans) een eigen pagina en niet slechts een fotootje onderaan de bladzijde.

En dan hieronder onze routebeschrijving (totale afstand: 10 km):


Heenweg:

Start: Splitsing LAW/GR5A  (N51°15.757 - E003°24.639) - Einde:  Begin Eekloosche Watergang. 
 
Na punt 3 (kaart 3) rechtdoor, daarna eerste grasweg linksaf (Karnemelkstraatje).

 
Aan het einde rechtsaf asfaltweg (Noorderbruggeweg), op de viersprong rechtdoor, Ezelstraat. Einde linksaf,  Zuiderbruggeweg. Nu zijwegen negeren tot voor een bos. 

 
Na bord Aardenburg  rechtsaf (asfaltweg). Even na een knooppuntpaal linksaf een onverhard bospad in.

 
U steekt een oprijlaan naar Elderschans over en blijft dit pad met het water aan uw  linkerhand volgen. Het maakt enkele bochten naar rechts. Waar het water eindigt, loopt u nog ca. 35 m. rechtdoor , dan linksaf.


Na een bruggetje  en 2 picknickbankjes rechts aanhouden en het schelpenpad volgen, steeds rechtdoor, evenwijdig aan de weg (Herendreef). Verderop rechtdoor over het trottoir.
 
Tenslotte naar links meedraaien, Kaai. Bij de kikkerfontein rechtsaf, onder de Kaaipoort door (links muurschildering) en meteen rechtsaf, Brouwerijstraat.


Aan het einde rechtsaf, Wandeldreef naar Verloren Kostje. Ter hoogte van de muurschildering (rechts) linksaf het schelpenpad onder aan de oude vestingwerken in en dit blijven volgen. Rechts ziet u een skatepark met zgn. "Romeinse tempel".

 


Op de klinkerweg links en meteen weer rechts het schelpenpad vervolgen tot net na  de begraafplaats, dan bij huisnummer 3 linksaf en het eerste schelpenpad rechts in tot aan de hoofdweg (Beekmanstraat).

 
Hoofdweg oversteken en rechtsaf, eerst trottoir, later fietspad volgen. Na 350 m. neemt u  de eerste straat schuin naar links (doodlopende weg) parallel aan de hoofdweg.

 
De weg wordt onverhard. Aan het einde even rechtsaf naar het klaphekje aan het begin van de Eekloosche Watergang. Punt 4.


Terugweg

Start: Einde Eekloosche Watergang (N51°15.963 - E003°27.259) - Einde: Splitsing LAW/GR5A 


Na het klaphekje rechtsaf over graspad,  met de bocht mee naar links,  weg wordt verhard. Doorlopen tot fietspad  langs de hoofdweg. Verder over dit fietspad. Na oversteken Hanzestraat, verder over het trottoir.


Bij huisnummer 5 linksaf de hoofdweg oversteken en rechtdoor een keitjespad in, later schelpenpad. 


Einde pad linksaf langs de begraafplaats, daarna rechtsaf. Steeds het schelpenpad blijven volgen, onderaan de oude vestingwerken. Bij de klinkerweg even linksaf en daarna weer rechtsaf het schelpenpad volgen tot op de verharde weg, Verloren Kost. U loopt recht op een muurschildering af. Links ziet u een skatebaan met een zgn. "Romeinse tempel".


Hier rechtsaf en even verder linksaf, Brouwerijstraat.


Op het kruispunt bij een muurschildering  linksaf door de Kaaipoort.


Bij de Kikkerfontein linksaf en met het trottoir mee naar rechts draaien, Herendreef. Trottoir steeds rechtdoor volgen,  verderop  schelpenpad parallel aan de weg. Langs twee picknickbankjes  en over een bruggetje het bosgebied in. Na ca. 50 m. rechtsaf. U volgt het onverharde pad, met iets verder het water aan uw rechterhand. Het maakt enkele bochten naar links.




Tenslotte steekt u een oprijlaan naar Elderschans over en volgt het onverharde pad rechtdoor naar de asfaltweg. Daar gaat u rechtsaf en in de bocht naar rechts linksaf (Zuiderbruggeweg).


Nu zijwegen negeren en een stukje na een bushalte (lijn 4) rechtsaf, Ezelstraat. Op de viersprong rechtdoor, Noorderbruggeweg. De eerste grasweg linksaf (Karnemelkstraatje).


Aan het einde rechtsaf over de asfaltweg (Zuiderbruggeweg) naar punt 3 (kaart 3). Van links komt GR 5A.


©JannieTr, 31 januari 2012

 

maandag 30 januari 2012

De nieuwe routebeschrijving

Het ziet er naar uit dat er niets meer veranderd zal worden aan de voorgestelde route en dat we ons neer zullen moeten leggen bij het beschrijven en markeren van een deel van de route waar we niet helemaal achter kunnen staan w.b. aantrekkelijkheid  en veiligheid voor de wandelaar. Het is een schrale troost dat we middels dit Blog aan kunnen tonen, dat we ons best hebben gedaan. Eventuele kritiek van wandelaars in de toekomst hoeven wij ons dus niet aan te trekken.
 
Inmiddels is de tijd aangebroken om voor de vastgestelde nieuwe route een nieuwe routebeschrijving te gaan maken. We waren in de veronderstelling dat het onze taak was de tekst daarvan aan te leveren. Maar ongeveer een maand geleden ontvingen we een compleet uitgeschreven route, met het verzoek deze even na te lopen om te kijken of alles klopt en de nummers van de buslijnen door te geven.

 
Opnieuw een teleurstelling dus. We hebben de afgelopen maanden het boekje Alsmaar rechtdoor, handleiding routebeschrijving van het Wandelnet goed bestudeerd. Maar eigenlijk vonden we daar niet veel nieuws in, omdat we ervaring genoeg hebben met het maken van routebeschrijvingen volgens deze regels. Maar het begint te wennen: proberen je schouders erover op te halen en maar doen wat er verwacht wordt, zij het met steeds minder enthousiasme.


In het genoemde boekje staat o.a. dat het de bedoeling is dat de routebeschrijving voor heen- en terugweg samen niet meer dan 250-400 woorden omvat. Het kan niet anders dan dat daar "gemiddeld" bij had behoren te staan.  De ene etappe is nl. ingewikkelder dan de andere. Bovendien (hebben we al gemerkt) komt er dan van een aantrekkelijke tekst (zoals die wel in de voorbeelden staat) zo niet veel terecht. Voorbeeld: "U steekt de weg over en slaat direct daarna linksaf ".  Ons is gebleken dat er in de eerste etappe die we naliepen voor weinig anders plaats was dan: Oversteken en meteen linksaf. Een soort steno dus, voor de hele etappe. Maakt niet uit, maar zelfs dan bleken er meer dan 400 woorden nodig wil de routebeschrijving de markeringen volledig kunnen vervangen (wat toch de bedoeling is).

 
In de komende Blogs zal steeds een stukje van de nieuwe route staan: van de splitsing tussen het (nieuwe) Grenslandpad en de GR5 (kaart 3, iets ten zuiden van Heille) tot de aansluiting op de oude route bij Krabbe (kaart 7 iets ten noorden van Bentille).

 
Wie zin heeft in een voorproefje kan ze vast uit proberen. En ons laten weten hoe het bevallen is.

 
© JannieTr, 30 januari 2012.

zondag 15 januari 2012

Krulbolsport op de immaterieel-erfgoedlijst van de UNESCO

Krulbollen is een sport die al sinds mensenheugenis wordt beoefend in de lage landen. Dat bewijzen schilderijen van beroemde kunstenaars van eeuwen her. In Vlaamse en Zeeuws-Vlaamse contreien is het bollen nog steeds populair. Reden genoeg om het krulbollen voor te dragen voor de UNESCO-lijst voor immatrieel-ergoed, vindt het bestuur van de IJzendijkse krulbolclub Molenzicht  (Citaat art. PZC 23-11-2011 van René Hoonhorst).

Wie straks de nieuwe route van het Grenslandpad loopt, komt tussen Sint-Laureins en Zonne langs een krulbolcentrum met een groot aantal buitenbanen. Wie niet uit deze streken komt, zou er zomaar aan voorbij kunnen lopen of, als het wel opvalt, zich afvragen wat het voor moet stellen. Daarom hier vast wat achtergrondinformatie.



Krulbollen is een oude Vlaamse volkssport. Het wordt in (Zeeuws-)Vlaanderen, vooral in de buurt van Gent, in het Meetjesland en de regio van Knesselare tot Brugge gespeeld. In Frankrijk wordt in de regio Anjou een vergelijkbaar spel gespeeld onder de naam Boule de fort.
In deze streken geniet het een ongekende populariteit, vooral onder de oudere bewoners. In elk dorp is wel een krulbolbaan, vaak zowel binnen als buiten. In de wat grotere kernen zijn clubs met een groter aantal banen. Onderling worden kampioenswedstrijden gehouden.
Het krulbollen neemt een unieke plaats in in het dagelijks leven van veel Meetjeslanders. Krulbollen vervult er nog steeds een belangrijke sociale functie en is er nog steeds volkssport nummer één, levend erfgoed als het ware. Ook in Zeeuws-Vlaanderen wordt het in ere gehouden en doet men pogingen ook de jeugd er weer bij te betrekken.

Spel en materiaal

 
Het spel wordt gespeeld met twee ploegen van elk twee, drie of vier personen. De bol zelf is niet volledig bolvormig maar eerder een dikke ronde schijf met één afgeronde kant (deze afgeronde kant wordt in het boldersjargon "de loop" genoemd). Hierdoor zal de bol zodra die gerold wordt een ellipsvormige baan volgen en zich tenslotte neervlijen. Elke speler wil met zijn bol zo dicht mogelijk bij de staak terechtkomen. De staak is een vast punt, op zeven meter afstand van de werpers. Ze is ongeveer 33 cm boven de grond zichtbaar en staat opgesteld aan beide uiteinden van de baan. De staak is gemaakt van een stuk rond gedraaid eiken of beukenhout en voorzien van een kunststof mantel.

Spelregels
 
Tijdens het spel onderscheidt men twee basistechnieken: het bollen en het schieten. Bij het bollen wordt de bol van één zijde van het speelveld zo dicht mogelijk naar de tegenovergestelde staak gerold. Het schieten wordt enerzijds gebruikt om bollen van de tegenpartij verder van de staak weg te stoten en anderzijds om de bollen van een ploegmaat dichterbij te stoten. Als alle bollen één keer gespeeld zijn, krijgt de ploeg van wie de bol het dichtst bij de staak ligt de punten. Het aantal punten is gelijk aan het aantal bollen die dichter bij de staak liggen dan de dichtste bol van de tegenpartij. Wie het eerst negen punten haalt, wint het spel.

Wedstrijden

 
Er zijn verschillende "bollingen" mogelijk: prijsbolling, seriebollingen, puntenbollingen, of 'voor de leute'. Bij een prijsbolling wordt gespeeld voor een vooraf bepaalde prijzenpot (meestal is dit geld). Bij een seriebolling wordt meestal gespeeld voor een klein geldbedrag per spel (0.2 tot 0.5 euro). Bij een puntenbolling wordt een vast aantal speelbeurten gebold en wordt het aantal gewonnen spellen bijgehouden. Ook is het mogelijk dat een prijsbolling deel uitmaakt van een criterium waarbij een klassement wordt opgemaakt. Bij ieder gewonnen spel krijg je een punt. Bij bollen voor de leute wordt gewoon gespeeld voor het plezier of voor een traktatie.
 Van mei tot september wordt er op zandige buitenbanen gebold, tijdens de winter op overdekte, halfverharde binnenbanen. De meest gerenommeerde wedstrijd is het Wereldkampioenschap, jaarlijks op 21 juli en de kampioenschappen tijdens de Vierdaagse half augustus.

Langs de route


Wie eenmaal een bolbaan gezien heeft, zal ontdekken dat ze talrijk zijn in deze streken. Veel dorpen hebben zijn eigen baan, meestal een enkele buitenbaan voor de leute, zoals bv. in Eede vlak bij de kerk. Of een binnenbaan in een horecagelegenheid, zoals de Schuurbolders in Sint Laureins, waar ook heerlijk ambachtelijk hoeve ijs verkocht wordt (iets van de route).
De wat grotere stadjes hebben vaak ook overdekte banen, waar geregeld wedstrijden gespeeld worden. Overdekte banen vallen niet op, maar een oplettende wandelaar kan bv. in Aardenburg op een clubgebouw zien staan: Bolderclub  De Ware vrienden. Binnen zijn 3 overdekte banen. In 2010 werden zij Nederlands Kampioen tijdens de buitenwedstrijden in Oostburg.

De toekomst


Zowel in Vlaanderen als in Zeeuws-Vlaanderen spant men zich in om ook de jeugd te interesseren voor deze sport. De Oostburgse club Raak tegen Staak blijft verwoede pogingen doen nieuwe leden bij de bolsport te betrekken. Een instuif trok onlangs zo'n vijftig jongeren die de bolsport eens kwamen uitproberen. De hoop is dat zij ook echt voor het krulbollen zullen kiezen.

Het bestuur van de IJzendijkse krulbolclub Molenzicht wil het krulbollen voordragen voor de UNESCO-lijst voor immaterieel erfgoed.  Jaarlijks organiseren zij het Mauritstoernooi. Het Mauritstoernooi werkt aan het bevorderen en behouden van traditionele spelen zoals Boogschieten, Gaaibollen en Krulbollen. Het bollen tijdens het Mauritstoernooi is er zowel voor gevorderden als voor mensen die kennis willen maken met deze sport. Dat de IJzendijkse club groeit en inmiddels ook een jeugdafdeling heeft, is een hoopvol teken.

(Informatie komt o.a. van Wikipedia, Krulbollen, en van de site Bolclub Molenzicht IJzendijke).


©JannieTr, 15 januari 2012